خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایت قرار دادی؛

خدایا! تو خود می دانی که همواره آماده بوده ام آن چه را که تو خود به من دادی در راه عشقی که به راهت دارم نثار کنم. اگر جز این نبودم آن هم خواست تو بود.

پروردگارا رفتن در دست توست، من نمی دانم چه موقع خواهم رفت ولی می دانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم خورده دینت بجنگم تا به فیض شهادت برسم. (قسمتی از وصیت نامه شهید صیاد شیرازی)

امیدوارم روزی برسد که حاکمان حکومت اسلامی به قدری در مسئولیت خود خلوص،ایمان،تدبر و تعقل داشته باشند که خون شهداء پایمال نشود.

من از طرف مسئولین جمهوری اسلامی از مردم بحرین عذر خواهی می کنم که قصه دعوت از پادشاهان عربی و دعوت نامه فرستادن به شاه اردن و ایرانی کردن اسلام عزیز ، باعث رنجش خاطرشان نشود.

مهم این است که مبارزه با استکبار خط سرخ مسلمانان است.

سایز اصلی

بدون شرح!!

سایز اصلی

این پوستر هم تقدیم به برادران انقلابی ام در بحرین

این طرح تایپوگرافی هم تقدیم به مبارزان بحرینی و شیعیان مظلوم در سراسر جهان

امیدوارم روزی برسد که جمهوری اسلامی ایران و روسای آن و سردمدارانش این مواقع کمی بیشتر از محکوم کردن و بیانیه دادن فکر کنند.ما باید تا چه زمانی تاوان مصلحتها را بدهیم؟  بنده به طور مشخص اصرار دارم حداقل به جای جشن های نوروزی جدید با همه ی هزینه هایش که توسط دولت به اصطلاح مردمی و دور از تجمل برگزار می شود باید به مسلمانان شیعه و همه ی آزادیخواهان به صورت علنی کمک شود تا استکبار به زودی از صحنه روزگار محو و دودمان سلطنت طلب های مست و خمار هم به هم پیچیده شود. این تناقض در رفتار مسئولین سیاسی ایران باعث خرد شدن استخوانهای بیشتری از مسلمانان خواهد شد.

این طرح هم تقدیم به آل سعود که خودشان را بیشتر بشناسند. ما هم که حتما مجبوریم مصلحت را رعایت کنیم و وقتی موسم حج آمریکایی(البته فعلاً) می رسد پول بریزیم در جیب آل سعود که بتوانند سلاح بخرند و شیعیان را بکشند و ما هم با افتخار حاجی بشویم و شام و ناهار بدهیم.

خدا می داند که این رفتارهای ما در نفهمیدن سیاستهای اسلام ناب همراهی با آل سعود در کشتار مسلمانان است.

این طرح تقدیم به تمامی کسانی که مانند بنده دلشان هوای تربت پاک جبهه های ایران را کرده و باز هم مانند من دلشان از فضای سیاسی پر از جدال و تهمت گرفته.

چه قدر در ایام جبهه ، انقلابی ها حرف و عملشان به هم نزدیک بود!!

ادعایمان حتی اتمسفر زمین را سوراخ می کند و این تلنگر حضرت آقا در حضور نمایندگان مردم در مجلس خبرگان در این شرایط که جرقه های حکومت اسلامی در دنیا در حال شکل گیری است و به فرموده رهبر قطعاً منجر به پیروزی می شود، جای تأمل بسیاری دارد.

دنیا در حال مبارزه با استکبار است و آنو قت حکومتی به عنوان جمهوری اسلامی ایران که چندین دهه از انقلابش می گذرد و تمام نگاه های آزادیخواهان و عدالت طلبان به سوی آن خیره شده است باید تازه نصیحت های پدرانه ای را در خصوص نحوه صحبت کردن و رفتار سیاسی بشنود که برای یک حکومت اسلامی با این همه مدعی انقلابی و ولایتمدار خیلی خیلی ناگوار است.

تونس و مصر و لیبی و بحرین و ... در فکر تشکیل حکومت اسلامی و مردمی هستند و آنوقت ما بعد از اینهمه سال و بعد از آنکه ادعایمان دارد گوش استکبار را کر می کند تازه باید یاد بگیریم چگونه با هم صحبت کنبم.

شاید قطعه 26 و حسین قدیانی خوشحال باشد که رهبر انقلاب اینقدر از فحاشی های مرسوم ناراحت شده اند(همانطور که خودش بیان نموده است) ولی به نظرم قضیه اینقدرها هم ساده نیست که هرمسئله ای را ساده بیانگاریم و کمی تأمل در اعمال خودمان نکنیم و به همین جهت باعث تمرکز رهبری در مسائلی شویم که رعایت نمودن آنها به تناسب ادعایی که در دنیا داریم باید بدیهی باشد.

در بین نظرهای درج شده و پرستش گونه ی قطعه 26 کسی نوشته بود: چرا همه حسین قدیانی را متهم می کنند در حالی که دیگران هم فحاشی کرده اند که در پاسخ باید بگویم سمت و سوی بیانات رهبری عزیز، جلبکها و منحرفان و ضدانقلابیون نیستند چراکه ایشان قطعا دلش به حال آنان نمی سوزد و البته فایده ای هم ندارد نصیحت کوردلان.

به جای اینکه یک نفر را سوژه کنیم و به سمتش بتازیم باید ایدئولوژی و تفکر اسلام ناب را بیان کنیم و اینکه خطرات انحراف به شدت در حال تهدید کردن آن هستند حتی در دولت کنونی.رهبری عزیز در بیاناتشان به طور کلی نشاط و روحیه جوانی همراه  با تعقل و بصیرت را در مطالبه گری و نقد مسئولین می دانند.

امروز یک نفر را در حق بودن مانند بت می پرستیم و کسی دیگر را چنان زنازاده و فاحشه می خوانیم که حد و حساب ندارد.من نمی دانم چرا برخی از همین جوانان با اخلاص چرا کمی تعقل نمی کنند و نمی فهمند چگونه قدم برمی دارند.به نفع یا به ضرر؟؟؟

رهبری حتی خوشان را هم مسئول می دانند.مسئول یعنی کسی که مورد سوال است . یعنی کسی که خود را ملزم به پاسخگویی می داند.یعنی کسی که باید از او در مورد حقوق مردم سوال کرد و این درحالی است ایشان سمت اجرایی ندارند و اسفبار اینجاست که عده ای که خود را ولایتمدار و حامی رهبر می دانند چند سوال ساده را بر علیه خودشان تحمل نمی کنند و از پاسخ دادن  فرار می کنند.

بنده در جلسه ای در حضور دوستان ولایی عرض کردم که اگر ما حرفی برای گفتن در دنیا داریم باید خودمان عامل به معنای واقعی باشیم و ابن فضای سیاسی کشور که مملو ار دروغ و تهمت و ناسزاگویی علیه خودی ها که هیچ حتی علیه دشمن هیچ توجیهی ندارد و اگر حکومتی اسلامی در دنیا در این باره از ما سوال کند هیچ پاسخی نخواهیم داشت.مگر اینکه باز هم خودمان را گول بزنیم و فقط به لبخند زدن اکتفا کنیم.

بت کردن شخصیتها و مسئولین و حتی نظام جمهوری اسلامی یک اشتباه بزرگ است و هم مسیر شدن با استکبار و هم پیاله گی با غربزده گان بی خرد و لایعقل هم اشتباهی بزرگ تر.

والسلام.